گام به گام فارسی 2 - درس یکم : نیکی | استاد

تجلّی در دل هر ذرّه شور چشمکی دارد / گره در کار بینایی میفگن دیده‌ای واکن (ارزش و برتری دل)

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست / دل بر دلدار رفت، جان بر جانانه شد (رسیدن به مقام وصل)

با زمانی دگر انداز ای که پندم میدهی / کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست (بی‌توجهی به ملامت و ملامتگران)

هر که نتواند ز دوش خلق باری بر گرفت / از گرانجانی حیاتش بار بر عالم بود (توصیه به یاری مردم)

مهجور خوارکش را گلزار می‌نمایی / گلروی خوارخو را در خار می‌کشانی

سه بوسه کز دو لبت کرده‌ای وظیفه‌ی من / اگر ادا نکنی قرض‌دار من باشی

چه پادشاست که از خاک پادشا سازد / ز بهر یک دو گدا خویشتن گدا سازد

عهد و قرض ما چه باشد ای حزین / همچو دانۀ خشک کشتن در زمین

وسیم

شفیع

نسیم

نبّی

افتخارآفرین- بهتر- پایان‌بخش- بازبینی اعمال- سرپیچی کردن

مایه‌ی سربلندی- برتر- باقی‌مانده- توبه- روی برگرداندن

افتخارآمیز- موفق- آخرین نفر- توبه- روی برگردانیدن

مایه‌ی سرافرازی- بهتر- پایان- برگشت- ظواهر

مکن حکايت آن زر شمار دنيا دوست / که در فضيحت روز شمار خواهد ماند

 ز هر چه نام وجودي برو کنند اطلاق / مکن قبول که جز کردگار خواهد ماند

بکوش نيک وز کردار بد کناري گير  که/ کردهای خودت در کنار خواهد ماند

چو زور داری ، افتادگان مسکين را / بگير دست ، که دستت ز کار خواهد ماند