(رغبت :خواست ) _ (قرب :دوری )

(بُعد :دوری ) _ (ملکوت :جهان بالا )

(هیئت : گروه عزاداری ) _ (تلبیس :نیرنگ سازی )

(جلّت :بخشنده است ) _ (حضرت : درگاه )

حق تعالی چون اصناف موجودات می آفرید وسایت گوناگون در هر مقام بر کارکرد 

خانۀ آب و گل آدم من می سازم ، جماعتی را مشتبه شد ، گفتند «نه همه ساخته ای؟»

حق تعالی فرمود : برو، اگر به طوع و رقبت نیاید، به اکراه و اجبار برگیر.

ازرائیل بیامد و به قهر یک قبضه خاک از روی جمله زمین برگرفت و آن را طائف فرو کرد 

تا جهان باشد جبار نگهبان تو باد/بخت مطیع تو و چرخ به فرمان تو باد

به خدائی که برافروخت سپهر اطلس/ به رسولی که برون تاخت ز چرخ والا 

درختی بس شگرف و میوه‌دار است/مر او را باغبان پروردگار است 

بشر ماورای جلالش نیافت/ بصر منتهای کمالش نیافت

ز بس بلندی،ظل زمین به من نرسد/نه ام سپید صباح است و نه سیاه مسا

در بحر ضلال کشتی ای نیست/جز حب علی به قول مطلق 

نانم افزوده و آبرویم کاست/ بینوایی به از مذّلت خواست

از غایت تشنگی که بردم / در حلق نمی رود زلالم

ای آفتاب حسن،برون آ دمی ز ابر / کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام / مُهر است بر دهانم و افغانم آرزوست

پنهان ز دیده ها و همه دیده ها از اوست / آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست

گوشم شنید قصۀ ایمان و مست شد / کو قِسم چشم صورت  ایمانم آرزوست