۴

۲

۳

۱

مشغول تماشا و ورانداز این مخلوق کمیاب و شیء ٌعجاب بودم که عیالم هراسان وارد شد.

پس از مدتی اندیشه و اصتشاره چارهٔ منحصر به فرد را در این دیدم که یک غاز دیگر دست و پا کنم.

مصطفی جان لابد ملتفط شده ای مطلب از چه قرار است؛ امروز نشان بده چند مرده هلاّجی.

مصطفی به عادت معهود مبلقی سرخ و سیاه شد و بالاخره صدایش بریده بریده بیرون آمد.

محتاج به تذکر نیست که ایشان در خوراک هم سرسوزنی قصور را جایز نمی شمردند.

حالا دیگر در خوش زبانی و حرّافی و شوخی و بزله و لطیفه نوک جمع را چیده بود.

گویی هنجره اش دو تنبوشه داشت، یکی برای بلعیدن لقمه و دیگری برای حرف های قلنبه‌.

فریاد و فغان مرهبا و آفرین به آسمان بلند شد. دو نفر از آقایان مقداری از ابیات را مکرّر خواستند.

درست کیفور شده بودم که عیالم وارد شده و گفت :جوان دیلاقی مصطفی نام برای عید مبارکی شرفیاب شده است .(سرحال و بانشاط/ قدبلند /به حضور شخص محترمی رسیدن)

جوانی لات و لوت ،آسمان جل و بی دست و پا و تا بخواهی بد ریخت و بد قواره( بی چیز و بی سر و پا/ فقیر و بی چیز/ بد ترکیب)

دیدم ماشاالله چشم بد دور آقا واترقیده اند ، قدش درازتر و تک و پوزش کریه تر شده است ‌(ترقی کردن/ کلمه طنزآمیز برای بیانی ظاهر شخص به ویژه سر و صورت ,زشت تر)

پس از مدتی اندیشه و استشاره چاره منحصر به فرد را در این دیدم که هر طور شده یک غاز دیگر دست و پا کنم. با حال استیصال پرسیدم :پس چه خاکی بر سر بریزم؟( رایزنی و مشورت/ مهّیا کردن/ ناچاری و درماندگی)

شاهنامه، ارمیا، سندبادنامه

منطق‌الطّیر، سندبادنامه، ارمیا

شاهنامه، منطق‌الطّیر، ارمیا

سندبادنامه، شاهنامه، کباب غاز