جزوه عربی، زبان قرآن 1 - درس هشتم | استاد رستمی

شریحة: آلةٌ تُستعمل فی الجوّال للتَکَلُّم مع الاخری!

ودّ: نوع شدیدٌ من الحبّ!

ملیح: الماء مملوءٌ بالملح الکثیر!

عشیّة: قسمٌ من اللیل!

عیّنتِ التّلمیذات الأفعال و المصادر في نصّ الدّرس!

أنا تعجّبتُ من نزول المطر الأسود من السّماء!

تصادفت سیّارة زمیلتي في سفرها إلی مدینتها!

یقول والدي لي : اعمل الخیر و خیر الأعمال عبادة!

هذه السّیّارة أجملُ سیّارةٍ قد شاهدتُه طول حیاتي: این ماشین زیباترین ماشینی است که در طول زندگی ام آن را دیده ام!

في بعض الفَلَوات لا نَری موجوداً حیّاً: در برخی بیابان ها موجود زنده ای را نمی بینیم!

قلتُ للبائع: أعطني شریحةً من فضلكَ: به فروشنده گفتم؛ لطفاً سیم کارتی به من بده!

هؤلاء النّساء نُحنَ علی قبر هذا المیّت أمسِ: این زنان دیروز بر سر قبر این مُرده رفتند!

زمانی که شعرهای شعرای ایرانی را می‌خوانیم، عطر محبّتی به مشاممان می‌رسد که در عصر کنونی جوامع بشری به آن احتیاج دارند!

هنگامی که شعرهای شاعران ایرانی را می‌خوانیم، عطر عشقی را استشمام می‌کنیم که جوامع انسانی در عصر حاضر بدان نیاز دارند!

وقتی که اشعار ایرانی شاعران را می‌خوانیم، رایحة محبّت را استشمام می‌کنیم که جامعة انسانی در حال حاضر بدان احتیاج دارد!

هرگاه اشعار شاعران ایرانی را بخوانیم، می‌توانیم رایحۀ عشقی را ببوئیم که جوامع بشری در دوران کنونی محتاج آن هستند!