نام شاعر یا نویسندة چند اثر در داخل کمانک درست آمده است؟ (ارمیا: سید مهدی شجاعی) (سندبادنامه: ظهیری سمرقندی) (تیرانا: مهرداد اوستا) (دری به خانة خورشید: شفیعی کدکنی) (بخارای من ایل من: باستانی پاریزی) (فی حقیقه العشق: عین القضات همدانی) (قصه‌های دوشنبه: زرین‌کوب) (روضة خلد: عوفی)

مفهوم چند بیت در برابر آن درست است؟ الف) ز سیر گلشن دل پا مکش که داغ تمنّا در انتظار به چندین امید چشم به راهست «طلب یار»ب) عشق داغی است که تا مرگ نیاید نرود هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد «بقای عشق در تمام تاریخ»ج) سعدی به دام عشق تو در پای بند ماند قیدی نکرده‌ای که میّسر شود گریز «جبر و جذبة عشق»د) وجود عشق، عاشق را وجود اندر عدم سازد حقیقت نیست آن عشقی که بر هستی رقم سازد «حیات‌بخشی عشق»ﻫ) رو نیست شو از هستی خود همچون ما کز هستی تو هیچ دری نگشاید «توصیه به ترک خود»و) ماه تابان کیست تا گیرد از آن رخسار نور؟ نیست هر ناشسته‌رویی در خور اکرام دوست «عظمت یار»

کدام گزینه درباره ی بیت زیر نادرست است ؟

" ورطه پر خطر عشق تو را ساحل نیست / راه پر آفت سودای تو را منزل نیست"

آرایه‌های مقابل کدام بیت درست آمده است؟

در کدام گزینه معنی واژه مشخص شده نادرست آمده است؟