آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دوازدهم : یاری از نماز و روزه | آزمون شماره 339

از ابتدای مسافرت می تواند روزه خود را افطار نماید.

وقتی به حد ترخُّص برسد، باید روزه خود را افطار نماید.

نمی تواند روزه خود را بخورد و باید آن را ادامه دهد.

بنابر احتیاط واجب باید هشت فرسخ طی کند تا روزه اش را افطار کند.

در نظر داشتن عظمت خدا در رکوع و سجود - غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار - حفظ کردن از آلودگی های ظاهری.

گفتن تکبیر و در نظر گرفتن بزرگی خداوند - قرار نگرفتن در راه گمراهان - حفظ کردن از آلودگی هاي ظاهری.

در نظر داشتن عظمت خدا در رکوع و سجود - بیان صادقانه «اهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیمَ‌» - غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار.

گفتن تکبیر و در نظر گرفتن بزرگی خداوند - بیان صادقانه «اهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیمَ‌» - غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار.

از روی تنبلی و سستی نماز خواندن - با لباس های آلوده نماز خواندن 

ادامه دادن به راه های انحرافی بعد از نماز - رعایت نکردن ترتیب امورات نماز 

به صورت جماعت نخواندن - بی توجهی به ارکان نماز 

ناراحت کردن پدر و مادر - غیبت کردن

شخص روزه دار باید از خوردن و آشامیدن خودداری کند تا مورد رضایت خداوند واقع شود.

روزه گرفتن تمرین است برای صبر و پایداری در کنار انسان های فقیر و تهی دست.

کسی که بتواند یک ماه بر اعضا و جوارح خود و خواسته های دل مسلط شود و از دستورات خدا اطاعت کند روزه دار واقعی است.

انسان بی هدف در زمانی که روزه است فقط یاد گرفته نخورد و نیاشامد.

در زمره کسانی که مورد خشم خدا هستند. - در زمره گمراهان راه اند.

کسانی که به راه های انحرافی دل بسته اند. - در مقابل مستکبران خضوع دارند.

آلودگی های ظاهری - کسب درآمد از راه حرام

بی نظمی در زندگی - آلودگی های ظاهری