آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس سیزدهم : فضیلت آراستگی | آزمون شماره 6841

از مقبولیت نزد همسالان وجامعه  گریزان است و اما خودرا انسان با ارزش می داند.

انسان عفیف می داند که مقبولیت از راه جلب توجه ظاهری به دست می آید پس خود را به آن مبتلا نمی کند

انسان عفیف زیبایی ظاهری خود را وسیله خود نمایی وجلب توجه دیگران قرار نمی دهد

انسان عفیف چه مرد و چه زن خودرا کنترل می کند تا جایی که درآراستگی به حد تبرج نزدیک تر شود

چون روح انسان دارای صفاتی چون ادب و حسن خلق و سخاوت از نشانه‌های آراستگی باطنی اوست.

چون انسان دارای روح است به مرتب بودن وضع ظاهر و توجه به نظافت را سرلوحه همه کارهایش قرار می‌دهد.

انسان چون ذات آن گرایش به زیبایی دارد علاقه مند است که همیشه با وضع ظاهری آراسته در جامعه تلاش کنند.

آراستگی باطنی زمانی مهم است که انسان در مرحله اول به ظاهر و وضع بیرونی خود رسیدگی کند.

آشکار - پنهان - آشکار - موثر بر هدف و مسیر حرکت هرکس

آشکار - پنهان - پنهان موثر بر زندگی دیگران و چگونگی آن

پنهان - آشکار - آشکار - موثر بر زندگی دیگران و چگونگی آن

پنهان - آشکار - پنهان - موثر بر هدف و مسیر حرکت هر کس

مقبولیت- امام علی: سبیل و موهای بینی خودرا کوتاه کنید و به خودتان برسید.

آراستگی - پیامبر اکرم: سبیل وموهای بینی خودرا کوتاه کنید و به خودتان برسید.

مقبولیت- امام صادق: لباس نازک و بردن نما نپوشید که نشانه سستی و ضعف است

آراستگی- امام علی: سبیل و موهای بینی خودرا کوتاه کنید و به خودتان برسید.

اراستگی ظاهری باعث عفاف می شود.

به همان میزان که رشته های عفاف در روح انسان قوی و مستحکم می شود نوع آراستگی پوشش او با وقارتر می شود و به همان میزان باعث مقبولیت واقع می شود.

آراستن خود برای جلب توجه دیگران نوعی مقبولیت به همراه دارد و این نشانه عفاف در زندگی است

اراستگی  ظاهری نشانه سستی و ضعف دینداری است اما از میزان مقبولیت نمی کاهد