آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سیزدهم: گرد آفرید | آزمون شماره 14598

نگه کرد سهراب و آمدش ننگ / برآشفت و تیز اندر آمد به جنگ

سر نیزه را سوی سهراب کرد / عنان و سنان را پر از تاب کرد

همی رفت و سهراب با او به هم / بیامد به درگاه دژ، گژدهم

درِ باره بگشاد گرد آفرید / تن خسته و بسته، بر دژ کشید

افسر : دیهیم/، باره : دیوار قلعه،/ خطّه : سرزمین

زه : چلٌه‌ی کمان/ آهنگ : قصد/ فتراک : ترک‌بند زین

خسته : مجروح/ تاب : پیچ و شکن/دژ : قلعه

بر : سینه/ نغز : شکستن عهد/ بَرسانِ : مثل

بلای من آمد همه دانش من / چو روباه را موی و طاووس را پر

 ز نامردمی‌ها نرنجد دلم / که از چشم خود هم خطا دیده‌ام

نباشی بس ایمن به بازوی خویش / « خورد گاو نادان ز پهلوی خویش»

 زی تیر نگه کرد و پر خویش بر او دید / گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست

الف – د – ج – ب 

د – الف – ب - ج 

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف

نهاد ـ مضاف الیه              

نهاد ـ مفعول
 

مسند ـ مضاف الیه            

مفعول ـ مضاف الیه