آزمون آنلاین فارسی 1 - درس پنجم: بیداد ظالمان | آزمون شماره 16617

نهال عدل را در باغ بنشان / درخت ظلم را از بیخ بر کن

شه چو ظالم بود نهاید دیر / زود گردد بر او مخالف چیر

شود تاریکی ظلم از جهان دور / نماند شمع بزم عدل بی نور

مکن خیره بر خویشتن بر ستم / که آن گاه مانی به بیداد و غم

یا چو بُستان و گلستان تو گلزاری هست/هیچم ار نیست تمنای تو ام باری هست

چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم/که لسان غیب خوش‌تر بنوازد این نوا را

بود یک دست مرگ جمله گر درویش گر منعم/چو اسکندر بری دست‌تهی هر چند دارایی

شود تاریکی ظلم از جهان دور/ نماند شمع بزم عدل، بی‌نور