آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفدهم: سپیده دم | آزمون شماره 14802

ترک جان کن تا بیاید با تو جانان در میان / هر دو نتوانی گرفتن جان و جانان در کنار 

قند می بارید از آن لعل درافشان در سخن / مشک می افشاند از آن زلف پریشان در کنار 

وقت من از گریه و از ناله می کردند خوش / شمع گریان در میان و چنگ نالان در کنار 

ای بسا شب ها که من در هجر او می ریختم / اشک خونین در گریبان وز گریبان در کنار 

تو آن ذاتی که کردندت سجده / تویی از آفرینش عین زبده

همه سجده به ما کرده ملایک / که ادم زبدۀ کل ممالک

نبات عالم و حیوان و گوهر / سراسر ادمی را شد مسخّر

فنون هنر فکرتت را مسلّم / جهان سخن خامه ات را مسخّر

دل ها، اسير أهوى صيادگير توست / آزاد کیست ؟ آن که به صد جان اسیر توست

خود را به آب گریه دهم یا به باد آه/ اگر هستی ام، غبار ضمیر منیر توست 

افغان جمله از دل وحشتگرای تو / فریاد من ز خاطر الفت پذیر توست

در زبان قلمم نیست به جز نام کسی / کز زبان قلمش کرده برون نام مرا