آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سوم: پاسداری از حقیقت | آزمون شماره 15625

به صدق کوش که خورشید زاید از نفست /که از دروغ سیه‌روی گشت صبح نخست

کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود/ بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت /جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

زشرم آن که به روی تو نسبتش کردم/ سمن به دست صبا خاک در دهان انداخت

تناور، فربه و قوی‌جثّه

غبطه، رشک و آرزو

ظامن، کفیل و برعهده‌گیرنده غرامت

حضیض، پست و پایین

بر ایرانیان بر نگهدار کرد / سر سرکشان پر ز تیمار کرد

خاطر رنجور جویان شد سقط / تا که پیغامش کند از هر نمط

درکش رمیدگان را محنت رسیدگان را / زان جذبه‌های جانی ای جذبه تو قالب

ناگه قضا را شیطنت از جام عز و سلطنت / بربوده از وی مکرمت کرده به ملکش اقتضا