آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سوم: پاسداری از حقیقت | آزمون شماره 15934

دهان غنچه به لب مُهر دارد از شبنم/ز بس خجل شده در روزگار خندهٔ تو

ز ناله‌ای که کند خامه می‌توان دانست/که کوه درد به دل، صاحب سخن دارد

هیچ دانی ز چه دامان فلک پرگهر است/خواست هر صبح به پای تو نثاری بکند

ماه از اثر مهر رخت یافت نشانی/ زان روی جهانی به جمالش نگران شد

کسان برخورند از جوانی و بخت/که با زیردستان نگیرند سخت

غم زیردستان بخور زینهار/بترس از زبردستی روزگار

حاکمی بر زیردستان هر چه فرمایی رواست/پنجهٔ زورآزما با ناتوان افکنده‌ای

به داد و دهش گیتی آباد دار /دل زیردستان خود شاد دار