آزمون آنلاین فارسی 1 - درس ششم: مهر و وفا | آزمون شماره 17055

شود پدید گهی در میان شادی،غم / بود پدید گهی در میان توبه،گناه

راز نهان دار و خَمُش،ور خمشی تلخ بود/ آن چه جگر سوزه بود باز جگر سازه شود

از خود گذر ای یار و بدو رس که کسی نیست / غیر از تو میان تو و مقصود حایل 

دست در کش کرد با آتش به هم / خویشتن گم کرد با او خوش به هم

فسانه گشت و کهن شد حدیث اسکندر / سخن نو آر که نو را خلاوتی ست دگر

هین،سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود / وارهد از حد جهان،بی حد و اندازه شود

سر گرک باید هم اول برید/ نه چون گوسفندان مردم درید 

سرچشمه شاید گرفتن به بیل/چو پر شد نشاید گذشتن به پیل

مرا مهر سیه‌چشمان ز سر بیرون نخواهد شد/قضای آسمانست این و دیگرگون نخواهد شد

ده روز مهر گردون افسانه است و افسون/نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید/در رهگذر باد، نگهبان لاله بود

نظیر دوست ندیدم اگرچه از مه و مهر /نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست