آزمون آنلاین جغرافیای ایران - درس ششم: منابع آب ایران | آزمون شماره 1883

بارش ها در اواخر پاییز تا اوایل بهار- آبدهی بیشتری دارند.با توجه به ناهمواری ها و جهت آنها، هرچه از غرب به شرق کشور برویم مقدار آب رودها کمتر میشود. رودهایی که از کوهستانهای بلند و برف گیر تغذیه شوند، دائمی هستند و در نواحی مرطوب جریان و مقدار آب آنها بیشتر است. رودهای مناطق خشک نسبتا بیشتر طغیانی و اتفاقی و مقدار آب آنها در طول سال متفاوت است.

در مناطق کوهستانی مکان هایی وجود دارد که سرچشمه رودهای متعددی هستند، که به این مکان ها کانون های آبگیر می گویند.

دائمی: بیش از ۵۰۰ میلی متربارش، حداقل هشت ماهِ سال فصلی: اگر کانون های آبگیر در فصول سرد سال، ذخیره برف خود را تا ابتدای ماه های گرم سال حفظ کنند، بدون توجه به میزان بارش و زمان آن. اتفاقی:در کوهستان های نزدیک به مناطق گرم و خشک، که گاهی بارش های کوتاه و اتفاقی رخ می دهد، نوعی کانون آبگیر موقت شکل می گیرد.

به محدوده ای که با توجه به شکل زمین و شیب ناهمواریها، آب های جاری را به سوی پایین ترین نقطه آن هدایت کند.

حوزه آبریز خارجی: رودهایی که آب آنها به دریاهای اطراف کشور بریزد، ولی بین راهم مورد استفاده قرار میگیرد. حوزه آبریز داخلی: رودهایی که تمام آب آنها در کشور جریان دارد.