آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 17837

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی / عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ/ ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

هم نظری هم خبری هم قمران را قمری / هم شکر اندر شکر اندر شکر اندر شکری

با زمانی دیگر انداز ای که پندم میدهی / کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست

نیک‌خواها در آتشم بگذار / وین نصیحت مکن که بگذارش

مگر می‌نبینی که دد را و دام / نینداخت جز حرص‌‌خوردن به دام

سعدی که داد وصف همه نیکوان بداد / عاجز بماند در تو زبان فصاحتش

درد بی‌عشقی ز جانم برده طاقت، ورنه من / داشتم آرام تا آرام جانی داشتم

من نگویم شعر و شاعر نیستم / در میان خلق ظاهر نیستم

عشق می‌گوید که رو دیوانه شو / عقل گوید عاقل و فرزانه شو

ساقی شکّردهان و مطرب شیرین‌سخن / هم‌نشینی نیک‌کردار و ندیمی نیک‌نام

چو پرده‌دار به شمشیر می‌زند همه را / کسی مقیم حریم حرم نخواهد شد