آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 18027

هر لحظه به دستان دل قومی بربایی / این پردلی از رستم دستان نشنیدم

خمرم تمام گشت و خمارم ز حد گذشت / با جام می به دفع خمارم نیامدی

تا که فرجام صبح شام بود / صبح بدخواه تو چو شام تو باد

 تا بر سر دیده جا دهندت مردم / چون مردم دیده ترک خودبینی کن

جوهر نمی‌نمود ز زنگار نام و ننگ / شمشیر ما که تا به کنون در نیام بود

صبر و طاقت برنمی‌آید به کوه درد و غم / قاف را عنقا چه سان در زیر پر پنهان کند

در سر زلف یار دل بندیم / تا به روز آید آخر این شب تار

چو شاه آن ماه سیم‌اندام را دید / به گرد ماه مشکین دام را دید

مگر به خویش دلالت کنی مرا، ورنه / شده است خشک چو سنگ نشان دلیل از تو (تشبیه ـ اشتقاق)

مهر روی‌اش که آب آتش برد / خاک بر دست آب و آتش ریخت (جناس ـ تشبیه)

مدان آن نرگس سرمست را در خواب می‌بینم / عجب مستی است که کش پیوسته در محراب می‌بینم (واج آرایی - مجاز)

بر جای رطل و جام می، گوران نهادستند پی / بر جای چنگ و نای و نی، آواز زاغ است و زغن (سجع مطرف ـ جناس)