آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوازدهم: جناس و انواع آن | آزمون شماره 12303

زآن یار دلنوازم شکری است با شکایت / گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

ای دل رفته ز جا باز میا / به فنا ساز و در این ساز میا

سعدیا گر نکند یاد تو آن ماه، مرنج / ما که باشیم که اندیشه ما نیز کنند

دیده سیر است مرا جان دلیر است مرا / زهره شیر است مرا زهره تابنده شدم

گر تو را آهنگ وصل ما نباشد، گو مباش / دوستان را جز به دیدار تو هیچ آهنگ نیست

با زمانی دیگر انداز ای که پندم می‌دهی / کاین زمانم گوش بر چنگ است و دل در چنگ نیست

چشمم آن روز که بر کردم و رویت دیدم / به همین دیده سر دیدن اقوامم نیست

ای نسیم صبح اگر باز اتّفاقی افتدت / آفرین گوی بر آن حضرت که ما را بار نیست

بر سرم هر چه عشق بنوشته است / یک به یک بر سر زبان دارم

باز توام باز توام چون شنوم طبل تو را / ای‌ شه و شاهنشه من باز شود بال و پرم

ز دام غم که رهاند به‌جز مدام و سماع / همیشه باد سماع و مدام باد مدام

ز هستی درگذر زیرا که در عشق / نه هستی شور و مستی هم حجاب است