آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هفتم: سبک و سبک‌شناسی (سبک خراسانی) | آزمون شماره 16381

به گرد جهان هر که راند سخن / نکوهیدن من نگردد کهن

سخن‌های ناخوش ز من دور دار / ز بدها دل دیو رنجور دار

مردان خدا پردة پندار دریدند / یعنی همه جا غیر خدا هیچ ندیدند

همچو لوح زمرّدین گشته است / دشت همچون صحیفه‌ای زِ رُخام

هرکه بدین خصلت متحلّی گشت شاید که بر حاجت خویش پیروز گردد و از آن اهتزاز نمایند.

در مخاصمت نفس مبالغت نمودم به رغبت صادق و حسبت بی‌ریا به علاج بیماران پرداختم.

چنین گفته‌اند که هر خانه که در آن سوره بقره بخوانند سه شبان‌روز شیطان در آن خانه بگریزد.

حلاوت عاجل او از ادّخار حسنات بازدارد و مال و عمر خویش در مرادهای این‌جهانی نفقه کند.

باغبان خار ندامت به جگر می‌شکند / برو ای گل که سزاوار همان گل‌چینی

ای گل‌فروش گل چه فروشی به جای سیم / وز گل عزیزتر چه ستانی به سیم گل

نیلوفر کبود نگه کن میان آب / چون تیغ آبداده و یاقوت آبدار

زمین از خرّمی گویی گشاده آسمانستی / گشاده آسمان گویی شکفته بوستانستی