آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 11613

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند / پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند

نه هر که سر بتراشد قلندری داند / کلاهداری و آیین سروری داند

نسیم خلد می‌وزد مگر ز جویبارها / که بوی مشک می‌دهد هوای مرغزارها

من و انکار شراب این چه حکایت باشد / غالباً این قدرم عقل و کفایت باشد

گلت بر نسترن رسمی زد از مشک: $--U---U---U$

ای مه و خور به روی تو محتاج: $--UU-UU-UU-$

وان کو غریب گشت ز خویش آشنای ماست: $-U-U--UU-U-U--$

نقاش ازل بهر چه آراست مرا: $-UU--UU--UU--$

آن قاصد است باده که جان است مقصدش / جز وی به جان ما که رساند سلام ما

گر دیگران به منظر زیبا نظر کنند / ما را نظر به قدرت پروردگار اوست

ای بسا صیاد بی‌رحمت مدام / بهر این پرها نهد هر سوی دام

ز بذل نعمت و مسکین‌نوازی کرمش / به گنج فقر و قناعت بود بهشت نعیم