آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 130

--U---U---U---U-

-UU--UU--UU-

--UU--UU--UU--

-UU--UU--UU--UU-

گلشن - یاد - اجمال‌ها - سرگشته - پریشان

پرچین - دانه - طومار باز - فرزند - گلزار

کشتی - خال - بازارگاه - تمثال - خوبی‌ها

میزان - پری - استفهام - نوشاب - مردم دار

بر سر آنم که گر ز دست برآید / دست به کاری زنم که غصّه سرآید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد / دیو چو بیرون رود فرشته درآید

دست از طلب ندارم تا کام من برآید / یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

خون خور و خامش نشین که آن دل نازک / طاقت فریاد دادخواه ندارد

بی‌کار نیستم که مرا عشق اوست کار / بی‌یار نیستم چو غمش هست‌ یار من

شیخ با او گفت زاهد نیستم / من به زهد خویش عابد نیستم

عقل کجا پی برد شیوه سودای عشق / باز نیابی به عقل سرّ معمّای عشق

سرو شد افراخته، کار چمن ساخته / نعره‌زنان فاخته، بر سر بید و چنار

رازی که بَرِ غیر نگفتیم و نگوییم / با دوست بگوییم که او محرم راز است

بشوی اوراق اگر همدرس مایی / که علم عشق در دفتر نباشد

سَرِ آن ندارد امشب که برآید آفتابی / چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

نه همین می‌رمد آن نوگل خندان از من / می‌کشد خار در این بادیه، دامان از من