آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 9861

دربغ - سرنوشت - تراوشات

بیابان - شطّ روان - مشام جان

آسمان - سوز گناه - خداوندا

سموم - سحرگاهان - موسم درو

یک

دو

سه

چهار

شبانه‌ روز - ساغر - خلق - سرمایه

سُراینده - بلبل - گُشایش - مفتاح

خوابِ روز - غُلامی - نغمه - تیره

گرانْ‌سنگ - صبحگاه - کینه - دلدار

U / --U / --U / --U-

U-U / --U / --U / --U

U/ --U /--- /--U-

U / --U / --U / --U--

سروران را بی‌سبب می‌کرد حبس/ گردنان را بی‌خطر سر می‌برید

-U - - - U - - - U - /- U - - - U - - - U -

تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی / صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

U- - -U- - -UU- -U /- - -U- - -U- - - U- - -U- - -

بده تا بگویم به آواز نی/ که جمشید کی بود و کاووس کی

U - - U - - U / - -U - - UU - U - -

بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط/ ز بس که عارف و عامی به رقص برجستند

U- - U U - U - U/-U - U- - - U - - U - U- - - -