آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 245

چون گشت زمین ز جور گردون (-U--U-UU-UU-U)

مكن کاری که بر پا سنگت آید (U---U--‌---‌-)

همانا که در فارس انشای من (U--U--U--U-)

که شنیدی که در این بزم کسی خوش بنشست (U-UU---U---U---)

دل ز اندیشه‌ی او پاک بشوی $\leftarrow$ $-U/--UU/--U-$

سیه زلف آن سرو سیمین من $\leftarrow$  $-U/--U/--U/--U$

عدل چه افتاد که منسوخ شد $\leftarrow$ $-U-/-UU-/-UU-$

ای بخارا شاد باش و دیر زی $\leftarrow$ $-U-/U-U-/--U-$

ب - ت

الف - ت

الف - ب

ب - پ

ولیکن ماه دارد قصد بالا / فروشد آفتاب از کوه بابل

وَلیکن ماه دارد قصدِ بالا / فُروشد آفتابَز کوهِ بابِل

اگر باران به کوهستان نبارد / به سالی دجله گردد خشک‌رودی

اگر باران بِ کوهستان نَبارد / بِ سالی دِجلِ گردَد خشک‌رودی

اِی نفس خرّم باد صبا / از بر یار آمده‌ای، مرحبا

ای نَفَسِ خُررَمِ بادِ صَبا / از بَرِ یار آمدِ ‌ای، مَرحَبا

روی مَپوشان که بهشتی بود / هر که ببیند چو تو حور ای صنم

روی مَپوشان کِ بِهشتی بُوَد / هر کِ بِبیند چُ تُ حو رِی صَنم

بت خود را بشِکن خوار و ذلیل

تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

دزد دلم گشت گرفتار یار

عقیق است گویی به پیروزه اندر