آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 17170

الف _ پ      

ب _ ت         

الف _ ت       

پ _ ت

صبرم ز روی دوست میسر نمی‌شود / دانی طریق چیست تحمل ز خوی دوست

آه که جست آتشی خانه دل درگرفت / دود گرفت آسمان آتش من یافت باد

سرو درآید ز پای گر تو بجنبی ز جای / ماه بیفتد به زیر گر تو برآیی به بام

به دو چشم من ز چشمش چه پیام‌هاست هر دم / که دو چشم از پیالش خوش و پر خمار بادا

ندارم به روی تو چشم تعهّد (ندارم بِ رویِ تُ چَشمِ تَعَهُد)

سلامت از چه می‌جویی ملامت به درین دریا (سَلامَت اَز چِ می‌جویی مَلامت بِ دَرین دَریا)

به کوی عشق منه بی‌دلیل راه قدم (بِ کویِ عِشق مَنِه بی دَلیلِ راه قَدَم)

همچو پروانه سرافشان گر وصال شمع خواهی (هَمچو پَروانِ سَرَفشان گَر وِصالِ شَمع خاهی)