آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 13629

بلبلی بیدل نوایی می‌زند

به نازی که لیلی به محمل نشیند

قلندر زلف لیلی بند و کار از عقل مجنون کن

که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

خواب مرگم باد اگر دور از تو خوابم آرزوست/ خون خورم بی چشم مستت گر شرابم آرزوست

به زیر چرخ دلی شادمان نمی‌باشد/ گل شکفته در این بوستان نمی‌باشد

دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم/ نقشی به یاد خطّ تو بر آب می‌زدم

چو غنچه هر که در این گلستان گشاده شود/ مرا به خندۀ شادی، دهان گشوده شود

گر جان بدهد سنگ سیه لعل نگردد 

من عهد می‌کنم که نگویم دگر سخن

سست پیمانا به یک ره دل ز ما برداشتی 

با هر که وفا کنم به دردم دارد