آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 5310

آتش است این بانگ نای و نیست باد / هر که این آتش ندارد نیست باد

اگر یک سر مو فراتر پرم / فروغ تجلّی بسوزد پرم

گلاب است گویی به جویش روان / همی شاد گردد ز بویش روان

تا چند عمر در هوس و آرزو رود / ای کاش این نفس که برآمد فرو رود

چون حال بدم در نظر دوست، نکوست / دشمن ز جفا گو ز تنم برکن پوست

وعدۀ اهل کرم، نقد روان / وعدۀ نااهل شد رنج روان

همین پنج روز است عیش مدام / به ترک اندرش عیش‌های مدام

بسا نقش خردمندان که در بند هوا ماند / در آن صورت که عشق آید خردمندی کجا ماند؟