آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 7351

چهار

سه

یک

دو

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت؟ / وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید؟ (موازنه)

طبع تو سیر آمد از من جای دیگر دل نهاد / من که را جویم که چون تو طبع هر جاییم نیست (مجاز)

جور تلخ است ولیکن چه کنم گر نبرم/ چون گریز از لب شیرین شکر‌بار تو نیست (جناس)

تنها نه من به دانه خالت مقیّدم  / کاین دانه هر که دید گرفتار دام شد (واژه‌آرایی)

نقاب خفا از جبین مبین صفات جلال و سمات جلال او به بنان بیان نتوان گشود.

هر حرفی چراغی است از نور اعظم افروخته، آفتابی است از مشرق حقیقت طالع گشته، و به آسمان غیرت ترقی گرفته.

اگر به پیرانه سر بازآیی همه مملکت را به حرمت بیاراییم، و اگر به عنفوان شباب حدیث ما گویی فردا به رستاخیز، تو را در پناه خود گیریم.

نه به عیب رسمیان آلوده، نه به مقام دون‌همتان فروآمده، نه رقم دوستی اغیار بر ایشان کشیده، نه داغ اسباب بر ایشان نهاده.

ت، پ، ث، ب، الف

ب، الف، ث، ت، پ

ث، ب، ت، پ، الف

ب، پ، الف، ث، ت

سخن دراز کشیدیم و همچنان باقی است / حدیث دلبر فتّان و عاشق مفتون (تشبیه)

ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب / صاحب‌نظران تشنه و وصل تو سراب (واج‌آرایی)

هر سوی شمع و مشعله هر سوی بانگ و مشغله / کامشب جهان حامله زاید جهان جاودان (سجع)

کلاه سعادت یکی بر سرش / گلیم شقاوت یکی در برش (موازنه)