آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 17246

پرواز بدان‌جا که نشاط است و امید است/ پرواز به آنجا که سرود است و سرور است

ای زبان هم گنج بی‌پایان تویی/ ای زبان هم رنج بی‌پایان تویی

این لطافت کز لب لعل تو من گفتم که گفت/ وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید

ای گل خوشنسیم من بلبل خویش را مسوز/ کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

برگ بی برگی بود ما را نوال / مرگ بی مرگی بود ما را حلال (تلمیح/ ترصیع)

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت؟ / وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید؟ (موازنه / تشبیه)

گر از سلطان طمع کردم، خطا بود / ور از دلبر وفا جستم، جفا کرد (موازنه / تشخیص)

گردون چه خ__واهد از منِ بیچاره‌ ضع_یف / گ___یتی چ__ه خ__واهد از منِ درم__انده‌ گ__دای (ترصیع / واژه‌آرایی)

شاهی که رخش او را دولت بود دلیل / شاهی که تیغ او را نصرت بود فسان

تن را سلامت‌ها ز تو جان را قیامت‌ها ز تو / عیسی علامت‌ها ز تو وصل قیامت‌وار را

دیده سیر است مرا، جان دلیر است مرا / زهره شیر است مرا، زهره تابنده شدم

روشنی روز تویی، شادی غم‌سوز تویی / ماه شب‌افروز تویی، ابر شکربار تویی

دو

سه

چهار

پنج

گهی ز نرگس مستانه تو مخمورم                             گهی ز گردش پیمانه تو سرمستم

یا بهار عمر من رو بر خزان خواهد نهاد          یا نهال قامت او را به بر خواهم گرفت

می کشندم چو سبو دوش به دوش                           می‌برندم چو قدح دست به دست

خلق را از لعل میگون تو مستی داده‌اند             عقل را از چشم فتّان تو مفتون کرده‌اند