آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 12806

کشیدم قلم بر سر نام خویش/ نهادم قدم بر سر کام خویش

بر قدم او قدمی می‌کشید/ بر قلم او رقمی می‌کشید

ای همۀ سلسله‌ام برخی آن طرّه و رخ/ وی همۀ طایفه‌ام بندۀ آن سینه و تن

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

به بالای ایوان او راغ نیست/ به پهنای میدان او باغ نیست

زمین گلشن از پایۀ تخت توست/ زمان روشن از مایۀ بخت توست  

به رزم اندرون شیر پاینده‌ای/ به بزم اندرون شید تابنده‌ای 

ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را

الف، پ، ج

ب، پ، ث

الف، ث، ج 

 ب، ت، ج

برگ بی برگی بود ما را نوال / مرگ بی مرگی بود ما را حلال (تلمیح/ ترصیع)

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت؟ / وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید؟ (موازنه / تشبیه)

گر از سلطان طمع کردم، خطا بود / ور از دلبر وفا جستم، جفا کرد (موازنه / تشخیص)

گردون چه خ__واهد از منِ بیچاره‌ ضع_یف / گ___یتی چ__ه خ__واهد از منِ درم__انده‌ گ__دای (ترصیع / واژه‌آرایی)

ای خالقی که راهنمایی و ای قادری که خدایی را سزایی، جان ما را صفای خود ده و دل ما را هوای خود ده.

شیخ را پرسیدند: صوفی‌ای چیست؟ گفت: آنچه در سر داری بنهی، آنچه در کف داری بدهی، آنچه بر تو آید بجهی.

بندگان من، مرا پرستید و مرا خوانید و مرا دانید، که آفریدگار منم، کردگار نامدار، بنده‌نواز آمرزگار منم.

آفتاب رخسارش آتش در سایه چاه زد و سایه زلفش دود از خرمن ماه برآورد.