آزمون آنلاین فارسی 1 - درس پنجم: بیداد ظالمان | آزمون شماره 15751

یا چو بُستان و گلستان تو گلزاری هست/هیچم ار نیست تمنای تو ام باری هست

چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم/که لسان غیب خوش‌تر بنوازد این نوا را

بود یک دست مرگ جمله گر درویش گر منعم/چو اسکندر بری دست‌تهی هر چند دارایی

شود تاریکی ظلم از جهان دور/ نماند شمع بزم عدل، بی‌نور

دست از فغان مدارید گر ذوق وصل دارید/ کز نالۀ جگر سوز این نی پر از شکر شد
 

آسوده بود بلبل تا گل نبود در باغ/ بی‌تابی دل ما از وصل بیشتر شد 
 

 تا دل به یار پیوست دیگر نکرد یادم/ با سر چه کار دارد دستی که در کمر شد 
 

تا شوق در ترقی است امید وصل باقی است/  چون مور پر برآورد محروم از شکر شد