آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 1867

در دکان بودی نگهبان دکان / نکته گفتی با همه سوداگران (سخنان نغز و لطیف و دقیق - تاجران و بازرگانان)

دید پر روغن دکان و جامه چرب / بر سرش زد گشت طوطی کَل ز ضرب (کچل - ضربه)

جولقی ای سر برهنه می گذشت / با سر بی مو چو پشت طاس و طشت( توانگر - پیاله و کاسه مسی)

در خطاب آدمی ناطق بُدی / در نوای طوطیان حاذق بُدی (سخن گو - ماهر و چیره دست)

آغاز عربده و سفاحت نهاد

از او آن صفت می‌زاید و از من این صورت می‌آید.

بر سبیل تلطّف جوابش باز داد.

من از وی در غضب نشوم و او از من صاحب ادب می‌شود.

محسن واعظ کاشانی

محمود شاهرخی

حسین واعظ کاشفی

ملّا محسن فیض کاشانی

چون به سختی در بمانی تن به عجز اندر مده/ دشمنان را پوست برکَن دوستان را پوستین
 

هدیه‌ها می داد هر درویش را/ تا بیابد نطق مرغ خویش را
 

آن که دنیا را جمال است آن که دین را قوّت است/ آن که دولت را ثیاب است آن که شاهی را شعار
 

به گفتار ضایع مکن خویش را/ مشوران دل حکمت‌اندیش را