آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفدهم: سپیده دم | آزمون شماره 16075

ای ستمکار بیندیش از آن روز سیاه/  که تو را شومی ظلم افکند از جاه به چاه

روز حشر از دل عاشق به جز این نیست سوال / که چه آمد به تو از یار ستمکارۀ تو

به آب تیغ شود شسته عاقبت صائب / غبار خواب ز چشم و دل ستمکاران

آن کس که ستم کرد بر این شهر ستم دید / ایزد نپسند ستم از هیچ ستمکار 

ای سرزمینی کز خاکت / خوشه‌های گندم می‌روید و پیامبران بر می‌خیزند. ( پربرکت و مقدس )

خورشید کربلا را در بر داری. ( به واقعه‌ی کربلا احترام می‌گذاری. )

تو را پیکری در اشتیاق شهادت نامیدم. ( جان‌فشانی )

این مسافر دیرین بر روی خار و درد. ( تحمل رنج و سختی‌های همیشگی )

دل ها، اسير أهوى صيادگير توست / آزاد کیست ؟ آن که به صد جان اسیر توست

خود را به آب گریه دهم یا به باد آه/ اگر هستی ام، غبار ضمیر منیر توست 

افغان جمله از دل وحشتگرای تو / فریاد من ز خاطر الفت پذیر توست

در زبان قلمم نیست به جز نام کسی / کز زبان قلمش کرده برون نام مرا