آزمون آنلاین فارسی 1 - درس ششم: مهر و وفا | آزمون شماره 15477

جسم خاک از عشق بر افلاک شد / کوه در رقص آمد و چالاک شد

چقدر با عجله می روی مسافر من! / به این سفر که برای تو آخرین سفر است

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد / دل رمیده ما را انیس و مونس شد

برو راه قناعت گیر و تسلیم / که همراهی نیابد از زر و سیم

صدف گوهر اسرار نهان گوش من است / چشمه ی بحر معانی قدح و هوش من است

هر که او اسرار جانان گوش کرد / جامی از جام هویدا نوش کرد 

نیست هر گوش به اسرار حقایق لایق / طوق زرین به سگ هرزه مرس(=طناب) نتوان داد

این منم کز راز داری گوش حرف اندوز داری / مخزن اسرار آن لعل شکرخا کرده ام

ماضی نقلی، ماضی نقلی، ماضی ساده، مضارع التزامی، مضارع التزامی، آینده

ماضی بعید، ماضی بعید، ماضی ساده، مضارع التزامی، مضارع التزامی، آینده

ماضی بعید، ماضی بعید، ماضی ساده، مضارع اخباری، مضارع التزامی، آینده

ماضی بعید، ماضی بعید، ماضی نقلی، مضارع اخباری، مضارع التزامی، آینده

بی‌مهر رخت روز مرا نور نمانده است/وز عمر مرا جز شب دیجور (تاریک) نمانده است

دی می‌شد و گفتم صنما عهد به‌جای آر/گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست

از دست و زبان که برآید/کز عهدهٔ شکرش به درآید

به بوی زلف تو دم می‌زنم در این شب تار/وگرنه چون سحرم، بی تو یک نفس نرود