آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دهم: دریادلان صف‌شکن | آزمون شماره 3673

سبز شد در دست مردم دانه تسبیح ها / بس که در دوران ما از ذکر حق غافل شدند 

فتّوت دار آن باشد که دایم بر زبان او / نباشد غیر ذکر حق که دل را زان بود احیا 

ذکر و فکر آن مرا از یاد حق بیگانه کرد / کاش هرگز کس نبودی آشنای زندگی!

گوی دولت می رباید هر که چون "نورعلی" / ورد خود سازد به گیتی ذکر تحقیر طلا 

تواضع سر رفعت افرازدت /  تکبر به خاک اندر اندازدت

بزرگان نکردند در خود نگاه / خدابینی، از خویشتن‌بین مخواه

مخور فریب تواضع ز خصم بد گوهر/که آب تیغ ز قد دوتا پلی دارد

حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود / عرض و مال و دین و دل در سر مغروری کرد

به موج آویز و از ساحل بپرهیز / همه دریاست ما را آشیانه

وصل جانانت آرزوست حزین / برو از خود که یار می‌آید

قطره‌ی دانش که بخشیدی ز پیش / متصل گردان به دریاهای خویش

آشیان من بیچاره اگر سوخت چه باک / فکر ویران شدن خانه‌ی صیاد کنید