آزمون آنلاین جغرافیای ایران - درس نهم: سکونتگاه‌های ایران‌‎ | آزمون شماره 10894

 ایجاد بند ها و سدها برای ایجاد سکونتگاه ها و زندگی
 

پرورش حیوانات و ایجاد منابع غذایی برای قبیله ها

 

ایجاد تمایل برای کشاورزی و ساکن شدن به صورت دائم

شکل گیری منازل مسکونی و رشد شهر نشینی

عشایری: جمعیت (رو به افزایش) _ معیشت (دامداری) _ روابط اجتماعی (زندگی قبیله‌ای) _ خدمات و تسهیلات (کم اما در حال افزایش)

روستایی: جمعیت (کم) _ معیشت (دامداری و صنعت) _ روابط اجتماعی (پایبند به آداب و رسوم اجتماعی) _ خدمات و تسهیلات (محدود در حال افزایش)

شهری: جمعیت (زیاد) _ معیشت (خدمات و صنعت) _ روابط اجتماعی (تفاوت زیاد در ارزش‌ها و آداب و رسوم) _ خدمات و تسهیلات (بیش‌تر)

عشایری: جمعیت (زیاد) _ معیشت (کشاورزی و دامداری) _ روابط اجتماعی (پایبندی به آداب و رسوم قبیله‌ای) _ خدمات و تسهیلات (محدود و کم اما رو به افزایش)

در دسترس بودن آب و خاک حاصلخیز و امکان کار کشاورزی _ سکونتگاه غالب نواحی جلگه‌ای شمال کشور

استقرار بر دامنه یک کوه _ قرارگیری در دامنه‌های رو به آفتاب

سکونتگاه غالب نواحی خشک و نیمه‌خشک _ نامشخص بودن مرزهای روستاها از یکدیگر

قرارگیری زمین‌های کشاورزی در بخش حاصلخیزتر روستاها _ طبیعی‌ترین نوع شکل‌گیری روستاها

پیرانشهر (نظامی)- اراک (صنعتی)

اصفهان (سیاسی- اداری)- سرعین (تاریخی)

انزلی (بندری)- مشهد (زیارتگاهی)

تهران (اداری- سیاسی)- آبعلی (تفریحی)