آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سیزدهم: گرد آفرید | آزمون شماره 15791

چنان ننگش آمد ز کار هجیر / که شد لاله رنگش به کردار قیر ← خشم 

چو سهراب شیر اوژن او را بدید / بخندید و لب را به دندان گزید ← اعجاب 

بپوشید درع سواران جنگ / نبود اندر ان کار جای درنگ ←شجاعت در جنگ آوری

کمان را به زه کرد و بگشاد بر / نبد مرغ را پیش تیرش گذر ← مهارت 

شمشیر، خروشان، زردرنگی، رها کردن

شمشیر، خروشان، اسب، ناله

سرنیزه، گروه، زرده، آواز

سرنیزه، دسته، اسب، صدا

آتش است این بانگ نای و نیست باد / هر که این آتش ندارد نیست باد

ما را رها کنید در این رنج بی‌حساب / با قلب پاره‌پاره و با سینه‌ی کباب

گل آن‌جهانی است نگنجد در این جهان / در عالم خیال چه گُنجد خیالِ گل

شبی چون شبح روی شسته به قیر / نه بهرام پیدا نه کیوان نه تیر

نشست از بر اسپ و برخاست گرد  
 

مادرتان پیر گشت و پشت خم کرد
 

سپیده چو بر زد سر از باختر
 

تو مپندار که از پیل دمان اندیشد

مفعول                              
 

نهاد                               

متمم

مضاف‌الیه