آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفدهم: سپیده دم | آزمون شماره 16074

دل ها، اسير أهوى صيادگير توست / آزاد کیست ؟ آن که به صد جان اسیر توست

خود را به آب گریه دهم یا به باد آه/ اگر هستی ام، غبار ضمیر منیر توست 

افغان جمله از دل وحشتگرای تو / فریاد من ز خاطر الفت پذیر توست

در زبان قلمم نیست به جز نام کسی / کز زبان قلمش کرده برون نام مرا

الف – د – ج – ب 

د – الف – ب - ج 

ب – ج – الف - د

ب – ج – الف - د

آن مرد به طرف کوی فرو رفت. طرار دیگر بیامد و خر را برد.
 

 پس آن مرد در چاه فریاد کرد که در این چاه هیچ نیست.
 

صفحۀ سفیدی را باز می‌کرد و ارتجالاً انشایی می‌ساخت و با صدای گرم و رسا به اصطلاح امروزی‌ها «اجرا می‌کرد.»
 

از این ملاقات چند روزی گذشت و خسرو زیر پلاس مندرس جان سپرد و آن همه استعداد را با خود به زیر خاک برد.

ای سرور باران و فصل ها

تاریخ روستای کوچکی را به یاد خواهد آورد.

بگذار بوسه زنیم بر شمشیری که در دستان توست.

در زمانه سقوط و ویرانی جز تو کسی نمانده است.

حسین (هسته ، منادا) 
 

ردا (وابسته ، منادا) 
 

جنوب (هسته ، مسند)
 

فداکاری (هسته ، متمم)