آزمون آنلاین فارسی 1 - درس هفدهم: سپیده دم | آزمون شماره 16075

ای گلبرگ جوان برِ دولت بخور که من / در سایه ً تو بلبل باغ جهان شدم 

فراوان سخن باشد آکنده گوش / نصیحت نگیرد مگر در خموش

کمال است در نفس انسان سخن / تو خود را به گفتار ناقص مکن

گفتی ز سرٌ عهد ازل یک سخن بگو / آن که بگویمت که دو پیمانه در کشم

ظالم به ظلم خویش گرفتار می‌شود/ از پیچ و تاب نیست رهایی کمند را

اثر ظلم محال است به ظالم نرسد/ ناله پیش از هدف از پشت کمان می‌خیزد

اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم /جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

چو دشنام گویی دعا نشنوی/به‌جز کشته‌ی خویشتن ندروی

دل ها، اسير أهوى صيادگير توست / آزاد کیست ؟ آن که به صد جان اسیر توست

خود را به آب گریه دهم یا به باد آه/ اگر هستی ام، غبار ضمیر منیر توست 

افغان جمله از دل وحشتگرای تو / فریاد من ز خاطر الفت پذیر توست

در زبان قلمم نیست به جز نام کسی / کز زبان قلمش کرده برون نام مرا

الف – د – ج – ب 

د – الف – ب - ج 

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف