آزمون آنلاین فارسی 1 - درس ششم: مهر و وفا | آزمون شماره 17049

جسم خاک از عشق بر افلاک شد / کوه در رقص آمد و چالاک شد

چقدر با عجله می روی مسافر من! / به این سفر که برای تو آخرین سفر است

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد / دل رمیده ما را انیس و مونس شد

برو راه قناعت گیر و تسلیم / که همراهی نیابد از زر و سیم

 زرش داد و اسب و قبا پوستین/  چه نیکو بود مهر در وقت کین (متمم)
 

 مرا در دل درخت مهربانی/  به چه ماند به گلزار خزانی (مفعول)
 

قضا را چنان اتفاق اوفتاد/ که بازم گذر بر عراق اوفتاد (مضاف‌الیه)
 

من و باد صبا نالان دو سرگردان بی‌حاصل/ من از افسون چشمت مست و او از تاب گیسویت (مضاف‌الیه)