آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دهم: دریادلان صف‌شکن | آزمون شماره 12840

تا تو با منی زمانه با من است / بخت و کام جاودانه با من است 

تو تا کجای جهان بی‌قرار این عشقی؟ / ودر کجای زمانه شعله می‌کشد عطشت؟

من تا تو تا همیشه‌ی چشمت شتافتم / رویایی از امید بر این عشق بافتم 

دلا تا کجا گرم لبخند باشم؟ / اسیر هرات و سمرقند باشم 

پاک‌بازی رسم عشاق است و باید از نخست / در قمار عشق دین و مال و جان را باختن

عشق نی کار جهان ساختن است / بلکه نقد دل و جان باختن است

سر ببازد بر سر کویش به عشق / در سر هر کس که این سودا بود

سعدیا با یار عشق آسان بود / عشق باز اکنون که یار از دست رفت

به موج آویز و از ساحل بپرهیز / همه دریاست ما را آشیانه

وصل جانانت آرزوست حزین / برو از خود که یار می‌آید

قطره‌ی دانش که بخشیدی ز پیش / متصل گردان به دریاهای خویش

آشیان من بیچاره اگر سوخت چه باک / فکر ویران شدن خانه‌ی صیاد کنید