آزمون آنلاین فلسفه 1 - درس 7: ابزارهای شناخت | آزمون شماره 511

خداوند از طریق وحی و به واسطه پیامبران آن را در اختیار بشر قرار می‌دهد.

مخصوص پیامبران است اما انسان‌های دیگر نیز می‌توانند با شهود به آن برسند.

انسان‌ها با تأمل و تدبر در قرآن می‌توانند از بسیاری از حقایق آن آگاه شوند.

دانشمند می‌تواند با رعایت قواعد اندیشه‌ورزی در وحی بهتر به حقایق پی ببرد.

معرفت شهودی و وحیانی در همه مواضع فلسفی قابلیّت طرح دارند.

عقل و حس و شهود و وحی فی نفسه خود دارای اعتبار نیستند.

 همه این ابزارهای معرفت در جایگاه خود ما را مستقلاً به معرفت نائل می کنند.

شهود قلبی و وحی بدون یاری استدلال عقلی به هیچ نوع معرفت فلسفی ختم نمی‌شوند.

خطاپذیر بودن شناخت حسی موجب بی‌اعتباری این شناخت در زندگی ما می‌شود.

آشنایی ما با عالم طبیعت به کمک حواس پنج‌گانه، از نشانه‌های ارزش و اعتبار شناخت حسی است که زمینه تفکر عقلی قرار می‌گیرد.

استفاده مختلف از اشیا متفاوت به کمک عقل، از پیامدهای شناخت حسی متفاوت از اشیا است.

حس قادر است بدون استفاده از یافته‌های تجربی و صرفاً با تأمل به حقایقی برسد.

برای نماز خواندن باید وضو گرفت.

انسان باید راستگو و درستکار باشد.

وقتی از مدرسه آمدی باید تکالیفت را انجام دهی.

وقتی در قفل نیست و اشکالی وجود ندارد، باید در باز شود.