آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 8186

خلاص بخش خدایا همه اسیران را/مگر کسی که اسیر کمند زیبایست

شب فراق که داند که تا سحر چند است/ مگر کسی که به زندان عشق در بند است

گفتم مگر به وصل رهایی بود زعشق/ بی حاصل است خوردن مستسقی آب را

باز گویم نه که این صورت و معنی که توراست/نتواند که ببیند مگر اهل نظرت

کس نشد آگه از بدایت عشق / نیست جز نیستی نهایت عشق 

مرا به منظر خوبان اگر نباشد میل / درست شد به حقیقت که نقش دیوارم 

نام دوا مبر بر عاشق که مرگ به / رنجور عشق را که نظر بر دوا بود 

صد ره اگر دست مرگ چاک زند دامنم / بار دگر بر زنم سر ز گریبان عشق 

هستند بی‌قرار چو زلف تو عالمی / تا دیده دید در خم زلفت قرار حُسن

یارب به که شاید گفت این نکته که در عالم / رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

بشکن دل بی‌نوای ما را ای عشق / این ساز شکسته‌اش خوش آهنگ‌تر است

گفتار من یاد آیدش، خون ریختن داد آیدش / گر رنج من یاد آیدش عهد من آسان نشکند

 سنگین، جیوه، درخشش، سرخی آسمان

عظیم، به رنگ جیوه، نور، سرخی آسمان هنگام طلوع خورشید

 سنگین، جیوه‌ای، روشنی، سرخی آسمان هنگام غروب خورشید

عظمت، به رنگ جیوه، روشنایی، سرخی آسمان