آزمون آنلاین فارسی 2 - فارسی 2 | آزمون شماره 8219

منم چون شاخ تشنه در بهاران/تویی همچون هواي ابر و باران

سخن که نیست در او استعاره نیست/ ملاحت نمک ندارد شعري که استعاره ندارد

گفتم اي سرو سهی بنشین که بنشیندبلا/گفت بنشینم ولیکن نه بلا، بالاست این

با من به سلام خشک اي دوست زبان تر کن/ تا از مژه هر ساعت لعل ترت افشانم

ج،الف،د،ب

د،ج،الف،ب

ج،الف،ب،د

د،ج،ب،الف

قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم. (مفعول)

ناله مرغ اسیر  این همه بهر وطن است(صفت اشاره)

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را. (مفعول)

برفتند لشکر به‌کردار گرد. (نهاد)

هر کس از بهر نام و نان کوشد / من ز جاه تو نام دارم و نان

جهان تنور و در آن نان‌های رنگارنگ / تنور و نان چه کند آن که دید خبّازش

نان ما پخته است و بویش می‌رسد / تا به بوی نان به خبّاز آمدیم

ای خواجه که نان به زیردستان ندهی / جان‌گیری و نان در عوض جان ندهی