آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یکم : نیکی | آزمون شماره 3033

احرام چو بندیم چوآن قبله که اینجاست/ در سعی چه کوشیم که از مروه صفا رفت

تمام عضو با من در تلاشند/زدام هیچ یک نتوان رهیدن

رسید نشئه به حدی که بهردیدن تو/ کنم همت که مهتاب را نگهدارم 

سحر که جوهر شمشیر ناله فاش کنم/چو مهر یک تنه با عالمی تلاش کنم 

سواران جنگی نگهدارشان/ بدان گه که شد سخت پیکارشان

کوهی که بر او زلزله قادر نشد او را/از حلم تو یک ذرّه سکونی و قرار نیست

سودای قدیم آتش افزای شده است/آن های تو کو که وقت هیهات شده است

این تطاول که کشید از غم هجران بلبل/تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد 

۴

۳

۲

۱

ما قصۀ سکندر و دارا نخوانده‌ایم/ از ما به جز حکایت مهر و وفا مپرس

به سرو گفت کسی میوه‌ای نمی‌آری؟/ جواب داد که آزادگان تهی‌دستند

سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد/ دلبر که در کف او، موم است سنگ خارا

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم/ سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور.حمیّت: غیرت، جوانمردی، مردانگی