آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 8411

بیامد به درگاه سالار نو / بدیدندش آن جا و برخاست غو

بدو گفت مهتر به روی دژم / که برگوی تا از که دیدی ستم

یکی مهزر اکنون بباید نوشت / که جز تخم نیکی سپهبد نکشت

برآمد برین روزگار دراز / کشید اژدها را به تنگی فراز 

که این چرخ و ماهست یا تاج و گاه /ستارست پیش اندرش یا سپاه

به گیتی درون سال سی شاه بود / به خوبی چو خورشید بر گاه بود

پس آزاده گشتاسپ بر شد به گاه/ فرستاد هرسو به کشور سپاه

چو کاووس بگرفت گاه پدر /مر او را جان بنده شد سر به سر

 از آن پس چنین گفت با موبدان / که ای پرهنر نامور بخردان (روحانیان زردشتی ـ مخفف بی‌خرد)

 یکی محضر اکنون بباید نوشت / که جز تخم نیکی سپهبد نکشت (دفترخانه ـ فرماندار سپاه)

بدو گفت مهتر به روی دژم / که بر گوی تا از که دیدی ستم؟ (بزرگ‌تر و مجازاً شاه ـ خشمگین)

 ز بیم سپهبد همه راستان / بدان کار گشتند همداستان (درستکاران ـ داستان گفتن با یکدیگر)