آزمون آنلاین فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | آزمون شماره 374

در موقع گرفتاری، با هم بودیم پس در موقع آسودگی، سازگاری بهتر است و گرنه خرده گیران فرصت بدگویی پیدا می کنند.

در وقت مصیبت شریک بوده است در وقت آرامش، اجازه دادن بهتر است و الّا فرصت عیب جویی می یابد.

چون در لحظة گرفتاری با او بوده است حال باید به دیدار او برود و الّا دیگران فرصت انتقادد پیدا می کنند.

آن گاه که با هم شریک بودیم، این گرفتاری پیش آمده، حال باید به او اجازه بدهی هرچه می خواهد بگوید.

دارد ز خدا خواهش جنات نعیم/زاهد به ثواب و من به امید عظیم

تا کی ز تو من عذاب بینم؟/گر صلح کنی صواب بینم

حدیث غیر تو کردن ثواب می پنداشت/ ببخش چون گنه من خطای اندیشه

ای بزرگی که رای روشن تو /همه کار صواب فرماید

جان است و از محبت جانان دریغ نیست /  اینم که دست می دهد ایثار می کنم

اوحدی پیش تو صد نامه فرستاد از شوق/ که نه آثار وفا ديد و نه ايثار جواب

شمع شو شمع، که خود را سوزی    /تا به آن بزم کسان افروزی

تا به قبولی رسی، دامن ایثار گیر /شامه آفاق را صيت (آوازه، شهرت) کرم، عنبر است

تنگ شکر شود همه کام و دهان من/ چون دل خیال آن بت شیرین‌دهان کند

یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد/ که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام  

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم/ صدبار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

از خیال یار دل شد کعبه حاجت مرا/ نقش شیرین در نظرها ساخت شیرین سنگ را