آزمون آنلاین فارسی 2 - درس شانزدهم : قصّه ی عینکم | آزمون شماره 697

سیلاب ریشۀ ما نتواند از زمین کنْد/خار علایق از بس دامان ما گرفته (پایداري)

خویش را پیش تر از مرگ خبر باید کرد/در حضَر فکر سرانجام سفر باید کرد (پیش بینی و عدم غفلت)

آن چه او ریخت به پیمانۀ ما نوشیدیم /اگر از خمر بهشت است و گر از باده مست (تسلیم و رضا)

به هواداري او ذره صفت رقص کنان/  تا لب چشمۀ خورشید درخشان بروم (کشش و کوشش)

کار

کوشش

رستم

اسفندیار

۴

۳

۲

۱

آموختنی ـ روشنفکری ـ حقیر ـ رساندن نامه یا پیام ـ کمین
 

عصایی سبک ـ روشنفکری ـ حقیر ـ بلیغ سخن گفتن ـ کمین
 

عصایی سبک ـ نوگرایانه ـ توان بینایی ضعیف داشتن ـ رساندن نامه یا پیام ـ کمین
 

آموختنی ـ نوگرایانه ـ توان بینایی ضعیف داشتن ـ بلیغ سخن گفتن ـ کمین