آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 6838

باز است چشم خلق به قدر گدا ز خویش/ پاشیده‌اند بر رخ محفل ‌گلاب شمع

صنعت جرأت عبرت‌نگهان هوش‌‌رباست/ حلقه چشمی است‌ که بر نوک سنان دارد شمع

زعفران‌زار طرب سیر رخ کاهی ماست/ نوبهار دگر از رنگ خزان دارد شمع

روز و شب خوابم نمی‌آید به چشم غم‌پرست/ بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

صحبت جان با تن خاکی دو روزی بیش نیست / موج را دریا نخواهد در کف ساحل گذاشت

ای خواجه پر به کرّ و فرّ ما و من مناز / فرداست که این ترانه به افسانه می‌کشد

راه عشق است این به آتش‌پایی خود پر مناز / خار این وادی مکرّر برق را در پا نشست

بر عیش دل مبند که کم عمری نشاط / روشن بود ز خندۀ پا در رکاب صبح

نماینده یکی از جریان‌های شعری بود.

شعرش از نظر دقت، ظرافت و رقّت معانی مشهور است.

از شعرای قرن دهم است.

در سرودن شعر مذهبی، معروف و ترکیب‌بند عاشورایی او زبانزد است.