آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 7856

من به شکرانه آن از سر سر برخیزم / کان سهی سرو روان از سر پا بنشیند

بتی کز عکس رخسارش چراغ جان شود روشن / چه دود دل که برخیزد چو او در خانه بنشیند

خوش آن صبوح که آتش‌رخان ساغرگیر / به باده لعل لب آبدار می‌شویند

ای بر همه میران جهان یافته شاهی / می‌خور که بداندیش چنان شد که تو خواهی

روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد / زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

 آن زمان مهر تو می‌جست که پیمان می‌بست / جان من با گره زلف تو در عهد الست

 مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت / به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

بر ماه تو را دو گل سیراب شکفته است / در هر دلی از دیدن آن دو گل خاری است