آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8943

دعوی درست نیست گر از دست نازنین / چون شربت شکر نخوری زهر ناب را (تحمل سختی‌های عشق)

زهد پیدا کفر پنهان بود چندین روزگار / پرده از سر برگرفتیم آن همه تزویر را (نفی ریا)

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم / ریسمان در پای حاجت نیست دست‌آموز را (ستایش اسارت در عشق)

گر هزارت غم بود با کس نگویی زینهار / ای برادر تا نبینی غمگسار خویش را (تأکید بر عدم رازداری در عشق)

مدتی عقل دردسر می‌داد / عشق آمد ز عقل وارستیم

معشوق کی ز اهل هوس یاد می‌کند / شکّر کجا ز مور و مگس یاد می‌کند

زمین بنده و چرخ یار من است / سر  تاجداران  شکار  من  است

بیار باده که در بارگاه استغنا / چه پاسبان و چه سلطان چه هوشیار و چه مست

روزه‌داران را بود آن نان و خوان/ خرمگس را چه ابا چه دیگدان

آفرین بر زبان شیرینت/ کاین همه شور در جهان انداخت

ابر شاه ایران گرفت آخرین / خروشان ببوسید روی زمین

در روی تو سرّ صنع بی‌چون / چون آب در آبگینه پیداست