آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 10569

نثر فنّی کم‌کم در قرن هفتم ضعیف می‌شود و در قرن هشتم با سیطره تیموریان بر ایران، رونق می‌گیرد.

تاریخ‌نویسی در قرن هفتم و هشتم، به اسلوب فنّی رواج می‌یابد.‌

در دوره تیموری و مغول حاشیه‌نویسی‌های متعددی به نثر ساده بر تاریخ‌های قدیم انجام گرفت که می‌توان آن‌ها را نمونه‌هایی از نثر ساده فصیح و بلیغ دانست.

به وجود آمدن سستی و ضعف در ساخت دستوری جملات، از ویژگی‌های زبانی نثر در این دوره است.

کتاب‌های محاکمه‌اللغتین و بابرنامه به زبان ترکی نوشته شده‌اند.

نثر فنی در قرن هفتم ضعیف می‌شود و در قرن هشتم با سیطره تیموریان بر ایران از میان می‌رود.

سلطان حسین بایقرا، محاکمه‌اللغتین را نوشت.

در سبک عراقی، حاشیه‌نویسی‌های متعددی بر تاریخ‌های قدیم انجام گرفت.

چرا همی‌شکنی جان من زسنگْ‌دلی / دل ضعیف که باشد به نازکی چو زُجاج

حیرت اندرخامه نقاش بی‌چونست کو / راستی در نقش رویت دادِ خوبی داده است

دوش سودای رُخش گفتم ز سر بیرون کنم / گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

هنوزت شکّر اندر پرّ طوطیست / هنوزت  بر قمر  پرّ غرابست

سستی و ضعف در ساخت دستوری جملات 

فصیح و بلیغ نبودن نثر این دوره

توجّه به ظاهرسازی و تصنّع در کتاب‌های مصنوع 

رواج تاریخ‌نویسی به اسلوب ساده